دسترسیها در یک توضیح کلی میتوانند هر کاری انجام دهند. این به این معنی است که یک نرمافزار میتواند پس از تأیید دسترسی از طرف کاربر، بسته به آنچه توسعه دهنده برای آن تعریف کرده است، اطلاعات مهم سیستم و یا اطلاعات شخصی کاربر را جمعآوری کند، و یا در ساز و کار دستگاه تغییر ایجاد کند و فرمانهای از پیش تعیین شدهی خود را انجام دهد.
به گزارش آی تی اس ان (پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات) , برای مثال، اپلیکیشن جیمیل بر روی گوشیهای اندروید قادر است حسابهای کاربری را شناسایی و مدیریت کند، و همچنین میتواند بر روی کارت حافظهی دستگاه تغییرات ایجاد کند، و دسترسیهای دیگری که تمامی آنها پیش از نصبِ آن به اطلاع کاربر میرسد.
نکتهی مهمی که دربارهی دسترسیهای اپلیکیشنهای گوشیها و تبلتها وجود دارد این است که کاربر به صورت آگاهانه یا ناآگاهانه برای استفاده از یک اپلیکیشن مجبور به پذیرش و تأیید این دسترسیها است، یعنی شما توسط خودتان مجوز دسترسی یک نرمافزار به دستگاهتان را تأیید میکنید. این دسترسیهای درخواست شده از آن جهت مهم هستند که در واقع این تأیید مانند عقد یک قرارد میان شما و توسعه دهنده است، و خود به خود توسعه دهنده را از عواقب آن مصون میکند.
تأیید مجوز این دسترسیها همیشه هم به این معنا نیست که احتمال سواستفاده از طرف توسعه دهنده وجود دارد، و البته اینکه هر اپلیکیشنی هم برای فعالیتهای خود نیاز به دسترسیهایی خاص دارد تا بتواند فرمانها و اطلاعات مورد نیاز خود را بدست بیاورد.
اما از طرفی هم امکان وجود مشکلات امنیتی در هر نرمافزاری غیرقابل انکار نیست. از سوی دیگر، هستند نرمافزارهای زیادی که در پوشش یک بازی یا اپلیکیشنی کاربردی، به جاسوسی یا خرابکاری میپردازند.
برای مشاهده کامل متن و دانلود به ادامه مطلب بروید